- XIII - XIV w. - W miejscu dzisiejszego Krosna znajdują się osady pruskie Bludyn i Gayliten.
- 1384 r. - Właściciel osady Jan von Krossen łączy oba majątki. Biskup warmiński Henryk Sorbon nadaje akt lokacyjny wsi Krossen (Krosno).
- Kon. XIV w. - Według tradycji w rzece (Drwęca Warmińska) znaleziono alabastrową figurkę Matki Bożej. Figurka, umieszczona w kościele w Ornecie, miała wielokrotnie w cudowny sposób powracać do Krosna.
- Ok. 1500 r. - Dla cudownej figurki wzniesiono pierwszą kapliczkę. Początki kultu maryjnego w Krośnie.
- 1535 r. - Wieś Krossen własnością Sebastiana von Prebant, wicemarszałka dworu biskupiego. Odnowienie kapliczki.
- 1593 r. - Właściciel wsi Jakub Bartsch (Barcz), burmistrz Braniewa, buduje nową kapliczkę w konstrukcji szkieletowej.
- 7 maja 1600 r. - Dla kaplicy z cudowną figurką Jakub Bartsch ustanawia fundację mszalną.
- 1685 r. - Władze diecezji warmińskiej ustanawiają parafię i przydzielają duszpasterza do obsługi pielgrzymów, przybywających do Krosna.
- Kon. XVII w. - Prałat z Ornety Ks. Gaspar (Kacper) Simonis, sekretarz kapituły katedralnej, rozpoczyna starania o budowę kościoła. Według tradycjii kościół miał stać na łące, w miejscu, gdzie zwierzęta gospodarskie klękały, gdyż znalazły rozypane Hostie.
- 1709 r. - Przygotowania do budowy kościoła.
- 1710 r. - Wieś własnością Kapituły Warmińskiej. Ks. Gaspar Simonis przenosi się do Krosna, aby zbudować kościół i założyć fundację, wspomagającą sanktuarium i ruch pielgrzymkowy.
- 18 września 1715 r. - Biskup warmiński Teodor Andrzej Potocki, jeden z fundatorów sanktuarium, celebruje poświęcenie kamienia węgielnego pod nowy kościół. Plany, wzorowane na świątyni w Świętej Lipce, wykonał warszawski architekt Józef Piol (Piola), budowniczym był konwertyta, mistrz Jan Krzysztof Reimers z Ornety, związany takrze z budową innych kościołów na Warmii, między innymi w Głotowie i Międzylesiu. Według tradycji zmieniono koryto rzeki, aby ołtarz główny stanął w miejscu znalezienia cudownej figurki. Budynki posadowiono na dębowych palach i warstwie głazów narzutowych.
- 1717 r. - W Krośnie umiera mistrz Jan Krzysztof Reimers, pochowany przed wejściem do kościoła.
- 1717 - 1718 r. - Budowa ceglanych ścian nawy i prezbiterium.
- 1719 r. - Budowa wierzy północnej i części sklepień.
- 1720 r. - Budowa wierzy południowej i dokończenie sklepień. Hełmy wież wykonuje blacharz z Lidzbarka Warmińskiego.
- 8 września 1720 r. - Kościół w stanie surowym. Biskup warmiński Teodor Andrzej Potocki przeprowadza konsekrację, nadając wezwanie Nawiedzenia NMP i św. Józefa. Rodzina Barczów przekazuje 412 ha. ziemi,
w tym 200 ha. lasów na potrzeby krośnieńskiej fundacji.
- 1722 r. - Wykonano kamienną posadzkę w kościele. Materiał został przywieziony z Gdańska.
- 1724 - 1727 r. - Prace wykończeniowe i wyposażenie kościoła. Budowniczy Piotr Olchowski z Reszla wznosi dom kongregacji (konwikt) przy kościele w Krośnie. Zarówno kościół jak i pozostałe budynki zostały wymurowane z cegły i otynkowane. W trakcie budowy podjęto decyzję o krużgankowym obejściu kościoła.
- 1726 r. - Budowa południowych, wschodnich i północnych boków krużganków oraz dwóch kaplic narożnych.
Z braku funduszy budowę krużganków przerwano.
- 1751 - 1759 r. - Biskup warmiński Adam Grabowski fundatorem przebudowy i dekoracji fasady głównej kościoła. Uzyskała ona kształt zachowany do dzisiaj. Zmieniono artykulację elewacji frontowej dzieląc ją poziomo w połowie wysokości i wieńcząc gzymsem wspartym na belkowaniu. Belkowanie spoczywa na pilastrach - parzystych pośrodku fasady i pojedyńczych w narożach wież. Dobudowano szeroką kruchtę
o półkoliście wciętych narożach. Kruchtę zwięczono balkonem z ozdobną balustradą autorstwa Chrystiana Bernarda Schmidta. Dodano również wyniosły szczyt z falistym naczółkiem. Fasadę pokryto sztukateriami
o motywach rokokowych. Nad portalem wejściowym wykonano reliefowe, wykonane ze stiuku, panneau ze sceną Nawiedzenia NMP. Prace przy zdobieniu fasady kościoła trwały do około 1760 r. wykonał je warsztat Krzysztofa Perwangera. W niszach fasady ustawiono figury Św. Piotra i Św. Pawła oraz czterech Ojców Kościoła, wykonane przez Andrzeja Schmidta z reszla. W szczycie umieszczono bliżej nie określoną dziś figurkę Matki Boskiej. Przetrwała ona jedynie do 1845 roku.
- 1777 r. - Dokończenie krużganków z Drogą Krzyżową - budowa frontowych kaplic narożnych i skrzydła zachodniego z bramą. Zespół pielgrzymkowy przybrał swą ostateczną formę w 3 ćwierci XVIII w.
Wiek XIX i XX przyniósł jedynie stosunkowo niewielkie zmiany wynikające głównie z koniecznych napraw
i remontów.
- 1778 r. - Datowanie kutej bramy w wejściu frontowym krużganka.
- 1807 r. - Kościół splądrowany przez wojska francuskie, jednakże brak danych o dokonanych zniszczeniach.
- 1821 - 1945 r. - Krosno własnością diecezjalnego przytułku dla chorych i starszych księży, fundacji emerytalnej biskupa warmińskiego.
- 1840 r. - Pierwsze prace remontowo - restauratorskie przy kościele. Nie wiadomo jaki ich był zakres i czego dotyczył.
- 1845 r. - Na attyce zachodniego skrzydła krużganka umieszczono drewniane figury Chrystusa i dwunastu apostołów autorstwa Karola Ludwika Biereichla.
- 1887 i 1893 r. - Kolejne prace restauratorskie przy kościele.
- 1914 r. - Po ofensywie wojsk rosyjskich w sierpniu 1914 r. zespół pielgrzymkowy znacznie ucierpiał. Spłonął dach kościoła i dom kongregacji, zniszczone zostały barokowe hełmy wież. Poważnie zniszczone zostały fragmenty krużganka i kaplica północno-wschodnia.
- 1918 - 1927 r. - Prace remontowe po zniszczeniach wojennych.
- 1925 - 1927 r. - Drewniane figury Chrystusa i apostołów z attyki zachodniego skrzydła krużganka zostały wywiezione do Królewca. Na ich miejscu postawiono kamienne kopie autorstwa Franza Threynea z Królewca.
- 1939 - 1941 r. - Kolejne prace remontowe.
- II wojna światowa - W odróżnieniu od pierwszej wojny światowej, działania drugiej wolny nie spowodowały
tak znacznych zniszczeń w zabudowaniach zespołu pielgrzymkowego. Jednakże w 1945 r. odnotowano kolejne prace remontowe.
- 1945 r. - Zaginęła otoczona 500-letnim kultem figurka Matki Boskiej z Dzieciątkiem, która znajdowała się
w głównym ołtarzu.
- 1950 r. - Upaństwowienie majątku fundajci w wyniku reformy rolnej. Sanktuarium traci podstawy bytu materialnego.
- Po 1954 r. - Remont konwiktu z przeznaczeniem na biura PGR. Budowa nowych obiektów mieszkalnych
i gospodarczych PGR w pobliżu sanktuarium.
- 1957 r. - Ekspertyza stanu technicznego budynków, przeprowadzona przez naukowców Politechniki Warszawskiej.
- 1956 - 1962 r. - Prace porządkowe i remontowe na terenie sanktuarium, prowadzone z ramienia Kurii Biskupiej przez alumnów seminarium duchownego.
- 1992 - 1993 r. - Remont dachu kościoła.
- 18 października 1994 r. - Utworzenie samodzielnej parafii w Krośnie.
- 1992 - 2000 r. - Odbudowa zabytkowych organów.
- 2000 r. - Komisja Majątkowa zwraca Kościołowi konwikt i 15 ha. gruntu, czyli 3,5% własności.
- 2005 r - Zalanie kościoła i krużganków wodami Drwęcy Warmińskiej na skutek roztopów i wadliwego systemu melioracji.
- 2006 - 2007 r. - Gmina Orneta buduje nowy system melioracyjny oraz most i drogę przy sanktuarium.
- Od 2010 r. - Remont kościoła z odnowieniem polichromii i wyposażenia.
